beni güzel hatırla

Beni güzel hatırla!
Bunlar son satırlar...
Farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
Kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
Uyandın ve ben bittim...

Bu siiri hem onun gozuyle hemde kendi gozumle okuyorum.

Ikimiz icinde ruya gibi bir iliskiydi ama 6ay sonra eylul ayinda bitmek zorunda kalmisti.

Luzumsuz bir bitisti. Bekledim aramalarini mesajlarini. Gunler geceler agladim. Sokakta gordugum insanlari bazen ona benzettim. Gittigim heryerde o varmis gibi yasamaya basladim.

Ayni siseden su ictik diye ben plastic su siselerini saklamistim dusunun nasil bir manyak oldugumu.

Bir gun bir yemekte masaya gelen maydanozdan bir dal vermisti bana cicek alamadim ama buda bir bitki idare et diye cok gulmustuk o gun ama ben o maydanozu bile saklamistim. 

Resimleri vardi bende yesil atleti okudugu kitaplari. sirf o gozleriyle kitabi takip etti okudu diye iki defa geciyordum satirlarin ustunden. Bana cok sey katti, yeni sanatcilar tanimis dinliyordum yeni yazarlar tanimistim okuyordum. Artik ondan daha once aliyordum kitaplari ve biliyordum Trabzon’a o kitap gelince oda okuyacakti.

Biz birara yeniden gorustuk ama ses tonlarimiz eskisi gibi degildi.

Eskisi gibi heycan vermiyorduk birbirimize kiriyorduk zedeliyorduk artik birbirimizi.

Ben sonra karar verdim ve seni seviyorken birakiyorum artik aramicam dedim ve aramadim.