yorgunum...

uzun bir aradan sonra yine ben....

iki hafta evde oglusumla zaman gecirdim. ufacik bebegimin kocaman bir genizeti sorunu vardi, neyse onu aldirdik ve kurtulduk.

sonra annecigim evini satti ve bizlere daha yakin bir yere tasinmasini sagladik.


ise basladim bu seferde hem raporlarim hemde yeni bir sistem ogrenmem icin beni bekliyordu,

neyse ki o isinde altindan kalkabildim. ogrenmem ve girislerimi bitirmem sadece 1 gunumu aldi.

ayiptir soylemesi cok zeki ve hizliyimdir :)

buarada bu kadar performansa karsin aldigim zam oranini size acikliyorum...
1 yillik zam oranim ne yazik ki %4.

genel mudurumuzun bu hafta buraya gelmesini firsat bilerek bende derdimi paylasmaya calistim ve kendisi bu rakamin ustunde benim icin istediklerini fakat insan kaynaklarinin bizim icin uygun gordugu maasin zaten ustunde oldugumu soylemis.

bu nedenle sadece %4 almisim ve benimle beraber calisan diger arkadaslarin maaslarini bana yaklastirmak icin (duyanda beni astronomik bir rakam aliyorum sanir...) onlara iyilestirme zammi, banada bunu uygun gormusler.

krediler + kredi kartlari + oglusun kresi + gecim kaygisi + kayinvalide + esim + oglum  + isim + maasim
derken bende olusan stresin haddi hesabi yok tabi.

su saatten sonra hangi is yerine gitsem sifirsan baslicam koca bir emegi bosa harcamak istemiyorum.
Rahmetli Anneannem, agir tas yerinde agirir derdi.
agirliginla kiymetini koy derdi. Annemde ayni isten emekli oldugu icin omrunun 21 senesini harcamis.
sanki o hic mi cekmedi hersey mukemmelmiydi, benim icinde elbet zaman guzel seyler getirecektir.

simdi annemi taniyan herkes beni gorunce annemden saygi ve sevgiyle bahsediyor buda benim biraz daha motive olmami sagliyor.

yorgunum hemde cok yorgun, maddiyat ayri maneviyat ayri kafamin icinde davullar caliyor sanki.
herseye yetisebilme/yetebilme cabasi yoruyor beni.